Oι κανονισμοί δεδομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έτυχαν πρόσφατα σημαντικής προσοχής, ειδικά λόγω της έλευσης του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων και των αποφάσεων γύρω από το Schrems II — όπου το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι η προστασία των προσωπικών δεδομένων είχε περιορισμούς που οφείλονται στο εσωτερικό δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών—καθώς και στην πρόσβαση και χρήση από τις δημόσιες αρχές των ΗΠΑ σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που μεταφέρονται από την ΕΕ και πρόσφατες εξελίξεις όπως το ηλεκτρονικό απόρρητο.
Ενώ αυτές οι εξελίξεις οδήγησαν σε σημαντικές αλλαγές στο απόρρητο των δεδομένων, ένας από τους άλλους στόχους του κανονισμού —η δημιουργία μιας αγοράς δεδομένων και η διευκόλυνση της ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ εταιρειών— δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.
Αυτή η έλλειψη δράσης οδήγησε στη δυνατότητα περαιτέρω ρυθμιστικής δραστηριότητας για τον καθορισμό μιας ατζέντας για τον τρόπο ενίσχυσης των δυνατοτήτων δεδομένων των ευρωπαϊκών εταιρειών, δημιουργίας αγοράς δεδομένων και ρύθμισης δραστηριοτήτων γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτές οι δραστηριότητες συνήθως συνοψίζονται ως η ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ. Ενώ ο κανονισμός προσθέτει περαιτέρω απαιτήσεις και υποχρεώσεις σε κάθε επιχείρηση με δυνατότητα δεδομένων, δημιουργεί επίσης μια ευκαιρία για ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για εκείνους που κοροϊδεύουν καλύτερα τους μετασχηματισμούς δεδομένων τους.
Η ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ προσφέρει στους οργανισμούς προκλήσεις και ευκαιρίες, αλλά αυτοί οι κανονισμοί πιθανότατα θα συνεχίσουν να εξελίσσονται, επομένως οι οργανισμοί θα πρέπει να παραμείνουν ευθυγραμμισμένοι με τη ρυθμιστική διαδικασία.
Η ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ περιλαμβάνει διάφορες πράξεις:
1. Ο νόμος για τη διακυβέρνηση δεδομένων δημιουργεί έναν νέο τρόπο διαχείρισης δεδομένων για την αύξηση της εμπιστοσύνης και τη διευκόλυνση της κοινής χρήσης δεδομένων.
2. Ο νόμος για τις ψηφιακές αγορές δημιουργεί δίκαιες και αμφισβητούμενες αγορές για την καινοτομία, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα στον ψηφιακό τομέα.
3. Ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες δημιουργεί έναν ασφαλέστερο ψηφιακό χώρο όπου προστατεύονται τα δικαιώματα όλων των χρηστών ψηφιακών υπηρεσιών.
4. Ο νόμος για τα δεδομένα ρυθμίζει την πρόσβαση σε δεδομένα σε σχέσεις B2B, B2C και B2G (business-to-goverment) και κατά την εναλλαγή μεταξύ παρόχων cloud.
5. Ο νόμος περί τεχνητής νοημοσύνης θεσπίζει αυστηρούς κανονισμούς για συστήματα τεχνητής νοημοσύνης (υψηλού κινδύνου) και απαγορεύει ορισμένες πρακτικές.
Σύμφωνα με τα τρέχοντα σχέδια, αυτές οι πράξεις θα τεθούν σε ισχύ μόνο κατά τη διάρκεια ή μετά την άνοιξη του 2023, αλλά είναι προβλέψιμο το τέλος της διαδικασίας ευθυγράμμισης. Ενώ οι πέντε πράξεις βρίσκονται επί του παρόντος σε καθεστώς σχεδίου και αναμένονται περαιτέρω αλλαγές στον κανονισμό, υπάρχει μια σαφής τάση προς αυστηρότερα ρυθμιστικά κιγκλιδώματα για δεδομένα και τεχνητή νοημοσύνη.
Πολλά οφέλη προκύπτουν από το νέο ρυθμιστικό καθεστώς, ειδικά για την κοινή χρήση δεδομένων και τη φορητότητα και τη δυνατότητα μείωσης των πλατφορμών gatekeeper. Αυτό συμβαίνει ειδικά με τις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και επίσης όταν πρόκειται για ασφαλιστήρια συμβόλαια και άλλες υπηρεσίες.
Για παράδειγμα, για τις τραπεζικές συναλλαγές, υπάρχει ισχυρό κλείδωμα, επειδή οι πληροφορίες των πελατών πρέπει να μεταφέρονται με μη αυτόματο τρόπο ή απαιτούν σημαντική προσπάθεια για να μεταφερθούν, επομένως οι μεταφορές γίνονται σπάνια.
Αυτό το φαινόμενο κλειδώματος μπορεί πλέον να αποδυναμωθεί σημαντικά λόγω της πλήρους απαίτησης για εύκολη μεταφορά των απαιτούμενων πληροφοριών και συνεπώς μείωση του φόρτου για τον πελάτη. Αυτό θα διευκολύνει τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών προτάσεων σε αυτόν τον χώρο και τη δημιουργία νέων ψηφιακών εισβολέων για υπάρχουσες επιχειρήσεις.
Αυτό ενισχύεται ακόμη περισσότερο από τη μείωση της εξουσίας των κατεστημένων φορέων να αυξάνουν τον ανταγωνισμό στον χώρο της ψηφιακής πλατφόρμας. Στο εξής, αυτές οι πλατφόρμες ενδέχεται να αναγκαστούν να επιτρέπουν στους ανταγωνιστές να ανταλλάσσουν δεδομένα μαζί τους για να διασφαλίσουν ότι οι ανταγωνιστές θα αγωνιστούν. Για παράδειγμα, με πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μηχανές αναζήτησης ή παροχή υποδομής που βασίζεται σε cloud, αυτές οι αποφάσεις θα πρέπει να οδηγήσουν σε αυξημένο ανταγωνισμό.
Τρία κλειδιά για την πλοήγηση στην ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ
Πρώτον, οι εταιρείες μπορεί να χρειαστεί να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο της ψηφιακής στρατηγικής της ΕΕ στην επιχείρησή τους και στο επιχειρηματικό τους μοντέλο και πρέπει να προσδιορίσουν πού απαιτούνται αλλαγές και πού χρειάζεται πρόσθετη προσοχή σε σχέση με τις τρέχουσες διαδικασίες. Αυτό ισχύει συγκεκριμένα για τις τέσσερις πράξεις που αφορούν τη διακυβέρνηση δεδομένων, τις ψηφιακές υπηρεσίες, την τεχνητή νοημοσύνη και τα δεδομένα.
Δεύτερον, οι εταιρείες μπορεί να χρειαστεί να διερευνήσουν τις δυνατότητες εφαρμογής των πράξεων εντός του οργανισμού τους. Αυτό περιλαμβάνει πιθανή πρόσβαση σε αγορές στις οποίες ηγήθηκαν άλλοι ανταγωνιστές στο παρελθόν μέσω της πρόσβασής τους σε δεδομένα τελικού χρήστη.
Τέλος, καθώς η ψηφιακή στρατηγική της ΕΕ συνεχίζει να εξελίσσεται, οι οργανισμοί ενδέχεται να μπορούν να συνεργάζονται περαιτέρω με τα κυβερνητικά όργανα για την ερμηνεία των κανονισμών. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχουν αρκετές εταιρείες που μπορεί να θεωρήσουν πολύ δύσκολο να συνεργαστούν με το τρέχον μοντέλο τους στη νέα καθοδήγηση.
Επομένως, ο μετριασμός των επιπτώσεων αυτών των κανονισμών εξακολουθεί να είναι εφικτός και οι ενέργειες θα πρέπει να διαμορφώνονται ενεργά από τις εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της αποσαφήνισης των συνεπειών ορισμένων ενεργειών και της διασφάλισης ότι η διαδικασία λήψης απόφασης τις λαμβάνει υπόψη.
Επιπλέον, οι εταιρείες θα πρέπει να επανεξετάσουν τις τρέχουσες διαδικασίες τους για τη συλλογή δεδομένων και την τεχνητή νοημοσύνη. Θα πρέπει επίσης να προσδιορίζουν πού απαιτούνται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και όπου όχι, για να προσδιορίζουν τις περιπτώσεις χρήσης κατά προτεραιότητα όπου απαιτείται πρόσθετη συναίνεση ή διασφαλίσεις.
Μετά από αυτές τις τρεις πτυχές, καθώς και με τα μέτρα μετριασμού, οι εταιρείες θα οδηγήθουν σε καλύτερη κατάσταση μόλις δημοσιευτούν οι τελικοί κανόνες και κανονισμοί γύρω από την ψηφιακή ατζέντα της ΕΕ.
Πηγή:McKinsey
Comments